Chirurgia ginekomastii

Ginekomastia, to nadmierny rozrost tkanki gruczołowej sutka u mężczyzny. Fizjologicznie, przejściowo występuje w okresie pokwitania i samoistnie zanika. Może także wystąpić w dowolnym okresie życia mężczyzny i dotyczyć jednego lub obu sutków. Ginekomastia może być gruczołowa, tłuszczowa lub mieszana. Ginekomastia tłuszczowa, występować może przy otyłości, może też być dziedziczna. Inne przyczyny występowania ginekomastii, to zaburzenia endokrynologiczne, marskość wątroby, czy skutki uboczne leczenia farmakologicznego. U części mężczyzn po pięćdziesiątce z wyraźną otyłością stwierdza się prawdziwą ginekomastię.

Ginekomastią nazywamy przerost gruczołów piersiowych (przerost tkanki właściwej gruczołu sutkowego) u mężczyzn. Ginekomastia jest objawem, który może pojawiać się z różnych przyczyn i w każdym wieku. Występuje obustronnie lub jednostronnie, zwykle częściej po stronie lewej.

Niepatologiczną ginekomastię spotyka się u większości noworodków w 3.-5. dniu życia. Jej przyczyną jest tzw. odczyn ciążowy, który wiąże się z wysokim poziomem estrogenów w krążeniu łożyskowo - płodowym matki. Objaw ten cofa się zazwyczaj po upływie 3-4 tygodni.

Ginekomastię u małych dzieci, jeszcze przed okresem pokwitania, może wywołać wchłonięcie małej ilości estrogenów przez skórę, drogą wziewną lub doustną. Niekiedy może być spowodowana podaniem androgenów lub witaminy D.

U dwóch trzecich chłopców w połowie okresu pokwitania występuje wyraźne powiększanie jednego lub obu gruczołów piersiowych, niekiedy z przemijającą tkliwością, czyli nadwrażliwością na dotyk. Jej przyczyną jest podotoczkowy przerost gruczołu sutkowego. Z reguły to problem kosmetyczny, który ustępuje w ciągu kilku miesięcy.

Niekiedy mamy do czynienia z lipomastią cechującą się jedynie nadmiarem tkanki tłuszczowej, która - w przeciwieństwie do przerostu właściwej tkanki gruczołowej w prawdziwej ginekomastii - ma miękką konsystencję. Wzrost tkanki tłuszczowej w okolicy piersiowej zdarza się często u otyłych mężczyzn. Zazwyczaj wywiad i badanie (brak wyczuwalnej twardości wokół otoczki sutka) sugerują lipomastię.

Część mężczyzn po pięćdziesiątce z wyraźną otyłością ma prawdziwą ginekomastię. Przypuszcza się, że przyczyną tej nieprawidłowości jest przejście tzw. wczesnych androgenów w estrogeny pod wpływem wzrastania tkanki tłuszczowej.

Dotychczas uważano, że głównym czynnikiem mammotropowym, czyli wpływającym na wzrost sutków, jest prolaktyna. Istnieje ścisły zwiazek między działaniem prolaktyny, estrogenów i progesteronu w procesie wzrastania sutków. Chociaż większość mężczyzn z ginekomastią ma prawidłowy poziom prolaktyny, podwyższony poziom estrogenów może być bodźcem do jej wydzielania.

Tak więc ginekomastia prawdopodobnie wiąże się z zaburzeniem równowagi między poziomem androgenów i estrogenów. Względny nadmiar estrogenów spowodowany spadkiem androgenów może być wystarczającym bodźcem pobudzającym sutek do wzrostu. Wydaje się jednak, że decydujący wpływ na rozwój sutka ma to, co dzieje się w ośrodkach podwzgórzowo - przysadkowych. Stąd wniosek, że prawdziwa przyczyna powstawania ginekomastii leży w pierwotnej lub wtórnej nadczynności przysadki i że nie można całkowicie wykluczyć działania pośredniego innych hormonów, między innymi nadnerczy i tarczycy. Zabieg ginekomastii ma na celu zmniejszenie jednego lub obu gruczołów sutkowych.

Przebieg zabiegu
Ginekomastie gruczołową operujemy z cięcia wokół połowy otoczki brodawki piersiowej, wycinając nadmiar gruczołu. W przypadku znacznego powiększenia gruczołu, nadmiar skóry zostaje wycięty. W ginekomastii tłuszczowej dobre efekty daje liposukcja, która nie zostawia śladów. W ginekomastii mieszanej najlepszy efekt daje liposukcja, połączona z wycięciem nadmiaru gruczołu.

Przebieg pooperacyjny
W przypadku wycinania gruczołu - do 48 godzin pozostawia się dreny. Szwy zdejmuje się po 10 dniach. Do czasu zdjęcia szwów, wokół klatki piersiowej pozostawia się opatrunek uciskowy. Blizny pooperacyjne są praktycznie niewidoczne. Bezpośrednio po zabiegu mogą pojawić się: obrzęk, zasinienia i bolesność, utrzymujące się przez kilka tygodni. Ostateczny efekt widoczny jest po kilku miesiącach (czas obkurczania skóry).

Możliwości powikłań
Do rzadkich powikłań należy zaliczyć wystąpienie krwiaka lub przerost blizny.

Znieczulenie
Zabieg wykonuje się w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym.

Warunki przeprowadzenia zabiegu
Warunkiem koniecznym do przeprowadzenia zabiegu jest dobry ogólny stan zdrowia oraz prawidłowe wyniki podstawowych badań laboratoryjnych. Przeciwskazania do zabiegu to: nieuregulowana cukrzyca, ropne stany zapalne skóry operowanych okolic, skazy krwotoczne.

Wymagane badania
- badanie czasu krwawienia i krzepnięcia krwi
- morfologia
- badanie USG
- opinia endokrynologa

Czas przebywania w klinice wynosi 1 dzień przy znieczuleniu ogólnym a nieobecność wynosi zwykle około 7 dni.